Hallo allemaal,

Zo zijn we aangekomen in Los Angeles. Op het moment dat ik dit schrijf is het kwart over zes in de ochtend hier en we zitten in het hotel, net wakker. Onze eerste reisdag is goed gegaan, maar het was ook een enerverende dag. Woensdagmiddag reden we met een auto helemaal bepakt naar Kopenhagen waar we om tien uur 's avonds in ons hotel aankwamen. Om zeven uur 's ochtends weer op en op weg naar het vliegveld. Daar nam Christian, de man van Anette's zus Rikke, de auto over en konden we onze negen (!) stuks bagage inchecken. Naast negen stuks ingechecked hadden we ook nog acht stuks handbagage: DVD-spelers, luiertas, eten voor Tim, etc. Ondanks dat we een half jaar geleden een bedje voor Tim voor in het vliegtuig hadden geregeld en twee dagen geleden deze nog hadden bevestigd gekregen, zaten we op de laatste rij van het vliegtuig, zonder ruimte voor wat dan ook! Gelukkig kon Tim net in zijn maxi-cosi voor onze voeten staan, maar helemaal ideaal was het niet.

De vlucht naar Atlanta verliep toch wel prima. Tim en Jesper sliepen een gedeelte en de batterijen van de DVD-speler werden verbruikt. In Atlanta sloeg de stress dan wel toe. We hadden ongeveer 1½ uur in Atlanta om over te stappen voor onze vlucht naar LA en ik was al een beetje bezorgd of dat genoeg was en dat bleek: het was niet genoeg! Het vliegtuig was wat te laat, vervolgens vliegtuig uit, in de rij voor de douane (allemaal stempels in de paspoorten!), bagage ophalen (een gedeelte lag ergens anders: bij 'oversize'), weer in de rij voor nog een paspoortcontrole, nog een rij om de bagage weer af te leveren (drie trolley's!) en als toetje een lange rij voor security (alweer). Toen we daar eenmaal aankwamen was het half vijf, twintig minuten nadat ons volgende vliegtuig naar Los Angeles was vertrokken. Op naar de balie van Delta Airlines, waar we keurig werden geholpen: we kwamen op 'standby' voor de volgende vlucht om 17.45 (23.45 in Nederland en Denemarken), maar we konden zeker mee met de vlucht van 21.30. Hup, met zijn allen weer door naar de gate van de vlucht van 17.45, het was tenslotte nog maar een uurtje voordat die vertrok. Met een treintje naar een andere vleugel van de terminal, waar we gelukkig als laatsten meemochten met het vliegtuig. Weliswaar op vier verschillende plaatsen, dus dat kostte weer wat organisatie in het vliegtuig om in ieder geval twee bij twee te zitten, maar toen dat was gelukt vielen de kinderen ook helemaal om. Tim was onrustig bij de start, maar viel toen ook in slaap.

De vlucht naar LA duurde ook nog meer dan vier uur, dus we kwamen daar aan om 7 uur plaatselijke tijd (alweer 4 uur 's nachts in Europa). Bagage halen met enig zoeken (sommige delen waren al met de eerste vlucht gekomen), keurig geholpen door een man van het vliegveld met zijn bagagewagen, en in de shuttle-bus naar het hotel. Overigens is het duidelijk Amerika: overal worden we spontaan aangesproken om te vragen wat we doen, dat we zulke mooie kinderen hebben, etc. En dan eindelijk om een uur of negen plaatselijke tijd konden we onze bedjes induiken in het hotel.

Het viel niet tegen dat de eersten (Tim en ik) pas om half 5 wakker werden, de anderen volgden tussen 5 en 6 uur. We gaan dadelijk lekker ontbijten en worden dan om 12 uur opgehaald om naar de Cruise America te rijden, waar we de camper op kunnen halen. Op het programma voor vandaag staan dan nog verder een tocht naar San Diego waar we onze eerste camping aan het strand hebben geboekt (twee uurtjes rijden) en halverwege zullen we wel ergens stoppen bij een of andere Walmart (of andere mega-supermarkt) om in te slaan.

Jesper's quotes van de dag:

Toen we met het vliegtuig over New York vlogen en heeeeel veel huizen zagen: 'Wauw, kijk papa, dat is Randers!'

Toen we aan het landden waren in Atlanta: 'Misschien ziet het kinderdagverblijf mij wel?' Nils: 'Ik denk dat we daar een beetje te ver weg voor zijn'. Jesper: Ja, maar het kinderdagverblijf ging vandaag ook op 'langtur'!'

Tot zover voor ons eerste reisverslag. Tot snel!

Groeten,

Anette, Nils, Simone, Jesper en Tim

Hej Allesammen

Så er vi ankommet til Los Angeles. I dette øjeblik hvor jeg sidder og skriver dette, er klokken kvart over seks om morgenen her, og vi er lige vågnet op her på hotellet. Vores første rejsedag gik godt, men det var også en oplevelsesrig dag. Onsdag eftermiddag kørte vi med en fuldt ladet bil til København, hvor vi ankom klokken ti om aftenen til vores hotel. Klokken syv om morgenen stod vi op, og så kørte vi til lufthavnen. Der kom Christian, Anettes lillesøster Rikkes mand, og overtog vores bil, og så kunne vi checke vores ni (!) styks bagage ind. Udover de ni stykker bagage havde vi også otte styks håndbagage: DVD-spillere, bletaske, mad til Tim, osv. Selvom vi for et halvt år siden havde bestilt en 'seng' i flyet til Tim, og for to dage siden havde fået dette bekræftet, sad vi på sidste række i flyet uden plads til noget som helst! Heldigvis kunne Tim lige netop være ved vores fødder i hans bil stol, men helt ideelt var det ikke.

Flyet til Atlanta gik dog fint. Tim og Jesper sov på en del af turen, og batteriet til DVD'en blev brugt. Ankommet til Atlanta begyndte vi at blive lettere stresset. Vi havde cirka 1 ½ time i Atlanta til at nå vores næste fly til LA, og jeg var allerede bekymret for, om vi havde nok tid, det viste sig: det var ikke nok! Vores fly fra København var forsinket, derefter skulle vi ud af flyet, stå i kø ved tolden (alle skulle have stempler i deres pas!), hente bagage (en del lå et andet sted: 'oversize'), igen i kø for endnu en paskontrol, igen i kø for endnu engang at aflevere bagagen (tre bagagevogne!) og sidst men ikke mindst en lang kø ved security (endnu engang). Da vi endelig ankom til afgangshallen, var klokken blevet halv fem, tyve minutter senere end vores følgende fly til Los Angeles var lettet. Afsted hen til Delta Airlines skranke hvor de var meget venlige til at hjælpe os: vi kom på 'Standby' listen til det næste fly klokken 17.45 (23.45 i Danmark og Holland), men vi kunne helt sikkert komme med flyet klokken 21.30. Afsted igen alle sammen hen mod den gate, hvor flyet fløj fra klokken 17.45, der var trods alt kun en time til, at flyet havde afgang. Med et tog af sted til en anden del af terminalen, hvor vi heldigvis som de sidste fik lov til at komme med flyet. Det betød dog, at vi kom til at sidde fire forskellige steder, så det krævede en del reorganisation i flyet, for i det mindste at komme til at sidde to og to sammen, men da det var lykkedes, faldt børnene også om af træthed. Tim var urolig i starten, men endte også med at falde i søvn.

Flyveturen til LA varede lidt mere end fire timer, så vi ankom dertil klokken syv lokal tid (klokken fire om natten i Europa). Vi fandt bagagen efter at have søgt lidt (noget af bagagen var allerede kommet med det første fly), vi blev hjulpet af en venlig mand, som arbejdede i lufthavnen med at køre vores bagage med en stor bagagevogn ud til hotellets shuttlebus, som kørte os til hotellet. I øvrigt kan vi helt tydeligt mærke, at vi er i Amerika: overalt henvender folk sig spontant for at spørge om, hvor vi er på vej hen, at vi har nogle smukke børn osv. Endelig omkring klokken ni lokal tid kunne vi springe i vores senge på hotellet. Nils og Tim var de første der vågnede næste morgen klokken halv fem, så det var ikke så slemt som frygtet, de andre fulgt mellem klokken fem og seks. Lige om lidt går vi hen for at få morgenmad, og klokken 12 bliver vi hentet for at køre hen til Cruise America, hvor vi skal hente autocamperen. På programmet for i dag står en køretur til San Diego, hvor vi har booket vores første camping ved stranden (to timers køretur), og halvvejs stopper vi ved en eller anden Walmart (eller et andet stor supermarked) for at handle ind.

Jespers fantastiske udtalelser:

Da vi fløj ind over New York og så rigtig mange huse, sagde Jesper 'Wauv, se far det er Randers!'.

Da vi var på vej til at lande i Atlanta: 'Måske ser børnehaven mig nu?', Nils: 'Jeg tror, vi er lidt for langt væk til, at de kan se os nu'. Jesper: 'Ja, men børnehaven skulle også på lang tur i dag.'

Det var indtil videre vores første rejsebeskrivelse. Vi skriver snart igen.

Mange hilsner

Anette, Nils, Simone, Jesper og Tim